ಉಂಲಡಿಗೆ ಹಲಾವಾಗಿ | ಕಣಿಕ ತಾನೊಂದಯ್ಯ ಮಣಿಯಿಸಿವೆ ದೈವ ಘನವಾಗಿ ಜಗಕೆಲ್ಲಿ ತ್ರಿಣಯನೇ ದೈವ ಸರ್ವಜ್ಞ ||

ಎಂತು ಪ್ರಾಣಿ ಕೊಲ್ಲ | ದಂತುಂಟು ಜಿನಧರ್ಮ | ಜಂತು ಬಸುರಲ್ಲಿ ಸಾಯಲು ಆ ಜೀವಿಯು | ಎಂತಾದ ಶ್ರವಣ ಸರ್ವಜ್ಞ ||

ಎತ್ತಾಗಿ ತೊತ್ತಾಗಿ | ಹಿತ್ತಿಲದ ಗಿಡವಾಗಿ ಮತ್ತೆ ಪಾದದ ಕೆರವಾಗಿ - ಗುರುವಿನ ಹತ್ತಿಲಿರು ಎಂದು ಸರ್ವಜ್ಞ

ಐವರಟ್ಟಾಸವನ | ಯೌವನದ ಹಿಂಡನ್ನು | ಹೊಯ್ಯುತ್ತ ವಶಕ್ಕೆ ತಂದಾತ ಜಗದೊಳಗೆ | ದೈವ ತಾನಕ್ಕು ಸರ್ವಜ್ಞ ||

ಒಚ್ಚೊತ್ತು ಉಂಬುವದು | ಕಿಚ್ಚತಾ ಕಾಯುವದು | ಬೆಚ್ಚನಾ ಠಾವಿಲೋಗಿದರೆ ವೈದ್ಯನಾ | ಕಿಚ್ಚಲಿಕ್ಕೆಂದ ಸರ್ವಜ್ಞ ||

ಒಣಗಿದಾ ಮರ ಚಿಗಿತು | ಬಿಣಿಲು ಬಿಡುವುದ ಕಂಡೆ | ತಣಿಗೆಯಾ ತಾಣಕದು ಬಹುದು ಕವಿಗಳಲಿ ಗುಣಯುತರು ಪೇಳಿ ಸರ್ವಜ್ಞ ||

ಒಂದನ್ನು ಎರಡೆಂಬ | ಹಂದಿ ಹೆಬ್ಬುಲಿಯೆಂಬ | ನಿಂದ ದೇಗುಲದ ಮರವೆಂಬ ಮೂರ್ಖ ತಾ | ನೆಂದಂತೆ ಎನ್ನಿ ಸರ್ವಜ್ಞ ||

ಒಮ್ಮೆಯುಂಡವ ತ್ಯಾಗಿ | ಇನ್ನೊಮ್ಮೆಯುಂಡವ ಭೋಗಿ | ಬಿಮ್ಮೆಗುಂಡವನು ನೆರೆಹೋಗಿ | ಯೋಗಿ ತಾ ಸುಮ್ಮನಿರುತಿ ಸರ್ವಜ್ಞ ||

ಓಂಕಾರ ತಾನಲ್ಲ | ಹ್ರಾಂಕಾರ ಮುನ್ನಲ್ಲ ಆಂಕಾಶತಳವ ಮೀರೆಹುದು - ಹರಿಯಜರು ತಾಂ ಕಾಣರಯ್ಯ ಸರ್ವಜ್ಞ

ಓರ್ವನಲ್ಲದೆ ಮತ್ತೆ | ಇರ್ವರುಂಟೇ ಮರುಳೆ ಸರ್ವಜ್ಞನೊರ್ವ ಜಗಕೆಲ್ಲ - ಕರ್ತಾರ ನೊರ್ವನೇ ದೇವ ಸರ್ವಜ್ಞ

ಕಟ್ಟಾಳು ತಾನಾಗಿ | ಬಟ್ಟೆಯಲಿ ನೆರವೇಕೆ ? ಸೆಟ್ಟಿಗಂ ತೊದಲು ನುಡಿಯೇಕೆ ? ಬಲ್ಲಿದಗೆ \ ನಿಷ್ಠುರವದೇಕೆ ? ಸರ್ವಜ್ಞ ||

ಕಣ್ಣು ಸಣ್ಣದು ತಾನು | ಹಣ್ಣದಿಹುದೊಂದಿಲ್ಲ | ತಣ್ಣಗಿಹ ಮನವ ನುರಿಸುವದು ಇದನು ಕೊಕೊಂ | ದಣ್ಣಗಳು ಆರು ಸರ್ವಜ್ಞ ||

ಕತ್ತಲೆಯ ಠಾವಿಂಗೆ | ಉತ್ತಮವು ಜ್ಯೋತಿ ತಾ| ಮತ್ತೆ ಪ್ರಜ್ವಲಿಸುವ ಠಾವು ಬೆಳಗಲು | ತ್ಯುತ್ತಮವಕ್ಕುದು ಸರ್ವಜ್ನ್ಯ ||

ಕನಕ ತಾ ಕಂಕಣದ | ಜನಕನೆಂದೆನಿಸಿಹುದು | ಕ್ಷಣಿಕವದು ರೂಪವೆಂದರಿಯದಾ ಮನಜ | ಶುನಕನಲೆದಂತೆ | ಸರ್ವಜ್ಞ ||

ಕಳ್ಳಿ ನಾರಿಗೆ ಹೊಲ್ಲ | ಮುಳ್ಳು ಕಾಲಿಗೆ ಹೊಲ್ಲ | ಕೊಳ್ಳಿ ಬೆಳಕಿನೊಳು ಉಣಹೊಲ್ಲ ಬಡವ ತಾ | ಸುಳ್ಳಾಡ ಹೊಲ್ಲ ಸರ್ವಜ್ಞ ||